Την μια φωτιά, την άλλη πλημμύρες, κάπου ενδιάμεσα πετάνε και κανένα άνθρωπο στην θάλασσα (αλλά εντάξει 700 πνίξανε στην Πύλο, άλλος ένας τι θα πει). Νιώθω ότι τρελαίνομαι... 🤬
Μιλάω με ένα φιλαράκι στην Λάρισα, δεν έχει κλείσει μάτι όλο το βράδυ, περιμένει από στιγμή σε στιγμή να πλημμυρίσει το σπίτι του καθώς το ποτάμι συνεχίζει να ανεβαίνει...
Ο μήνας βγήκε δύσκολα οικονομικά, δεν μπορώ να σταματήσω να σκέφτομαι τι θα γίνει τώρα με τις καταστροφές στο Θεσσαλικό κάμπο.
Ο Πορτοσάλτε βγήκε και είπε ότι "η κυβέρνηση τα έχει χαμένα", τώρα ανησυχώ ότι ξύπνησα σε λάθος παράλληλο σύμπαν 😂
Δεν θα μιλήσω καν για όλους αυτούς που είναι εγκλωβισμένοι και το τι περνάνε.
Θα πω ότι δεν ξέρουμε τι μας ξημερώνει και τι μπορούμε να εμπιστευτούμε. Υποτίθεται ότι υπάρχει ένα σύστημα ενημέρωσης των πολιτών για έκτακτα φαινόμενα και ειδικές ανάγκες, το 112. Μας έρχεται μύνημα ενώ είναι όλα καλά, πλημμυρίζει η γειτονιά μας και δεν μας έρχεται τίποτα. Πως να το πάρουμε στα σοβαρά;
Έχεις δίκιο ότι ήδη βρισκόμαστε σε άθλια κατάσταση και ούτε που μπορούμε ή θέλουμε να φανταστούμε τι θα γίνει μόλις ηρεμίσουμε και συνηδιτοποιησουμε τι έχει μείνει πίσω.
Δεν ξέρω τι είναι χειρότερο για εμένα ο φόβος, η ανησυχεία, το να νιώθεις ότι κάτι θα έρθει να σε σκοτώσει και να μην ξέρεις τι, πως να προφυλαχτείς! Ή το γεγονός ότι η άμυνα που έχω για να αντέξω όλα όσα γίνονται γύρω μου, είναι το να μην εκπλήσσομαι.
Μου έστειλε ένας φίλος βίντεο από την γειτονιά του μέσα στα νερά, μου έδειξε την γέφυρα που έχω διασχίσει τόσες φορές και ξέρω ποσο λίγο νερό έχει, να υπερχειλίζει και εγώ σκευτηκα "Εεεε, και; Συνηθησμενα πράγματα" ούτε καν απάντησα στην αρχή. Αυτός δεν είναι ο άνθρωπος που θέλω να είμαι!