Rozstrzelany konwój

Śmierć pracowników World Central Kitchen, w tym Polaka Damiana Sobóla, według Izraela była przypadkowa. Ale wpisuje się w izraelską strategię ograniczania pomocy humanitarnej w celach wojennych.

Ala Qandil

Zdjęcie: Deir al-Balah, Strefa Gazy. Jeden z trzech samochodów ostrzelanych 1 kwietnia. W ataku zginęło siedmioro cywilów.

Polityka nr 16 (3460), 10.04 – 16.04.2024, strony: 42 – 44.

Do molo zbudowanego z gruzów gazańskich domów 1 kwietnia przycumował statek z Cypru z 340-tonami pomocy humanitarnej na pokładzie. Po sześciu miesiącach izraelskich bombardowań, w których zniszczona lub uszkodzona została ponad połowa budynków, jedyne czego w Gazie dziś nie brakuje, to gruzów.

Jeszcze tego samego dnia personel amerykańskiej organizacji charytatywnej World Central Kitchen (WCK) rozpoczął rozładunek. WCK specjalizuje się w dostarczaniu posiłków do miejsc objętych kryzysem. Zanim izraelski pilot drona (lub dronów) trzema precyzyjnymi uderzeniami zabił palestyńskiego kierowcę i sześciu zagranicznych wolontariuszy, zespołowi udało się rozładować 100 ton pomocy i przewieźć zapasy do magazynu w centralnej części Strefy Gazy, w Deir al-Balah. Pozostałe 240 ton wróciło na Cypr po tym, jak WCK zawiesiła działania w regionie.

To była już druga dostawa pomocy humanitarnej drogą morską do Gazy. Pierwsza wyruszyła 12 marca; tego samego dnia Josep Borrell, szef unijnej dyplomacji, przemawiając w Radzie Bezpieczeństwa ONZ, potępił Izrael za używanie głodu jako narzędzia prowadzenia wojny. Z Gazy docierały pierwsze zdjęcia wychudzonych dzieci. Administracja palestyńska zdokumentowała 27 przypadków śmierci głodowej, choć zdaniem ekspertów mogło ich być dużo więcej.

W Gazie głodem zagrożonych jest ponad milion osób – połowa wszystkich mieszkańców. Najgorsza sytuacja jest w północnej części, odciętej od reszty enklawy izraelskimi punktami kontrolnymi. Według danych UNICEF na północy w marcu “dwie trzecie rodzin spędziło bez jedzenia co najmniej 10 całych dni i nocy”. Zdecydowana większość Palestyńczyków w Strefie Gazy nie ma dostępu do pitnej wody, prądu i opieki medycznej, bo Izrael zniszczył większość szpitali, najczęściej tłumacząc te ataki obecnością wojowników Hamasu.

KULE NIE PRZEJADĄ

Izrael kontroluje i ogranicza cały proces dostarczania pomocy humanitarnej. W reportażu CNN z początku marca pracownicy organizacji pomocowych opowiadali, z czym się zmagają. Poza jednorazowym konwojem, który wjechał w marcu przez jedną z północnych bram w płocie otaczającym Gazę, ciężarówki z pomocą wjeżdżają tylko przez dwa przejścia graniczne ulokowane w południowej części Strefy: Rafah – o ograniczonej przepustowości, na granicy z Egiptem, i Kerem Szalom – przystosowane do ruchu ciężarówek, od strony Izraela. To drugie bywało tygodniami blokowane przez izraelskich cywilów protestujących przeciwko wwożeniu do Gazy jakiejkolwiek pomocy.

Większość rozmówców CNN chciała zachować anonimowość z obawy, że Izrael nałoży jeszcze więcej ograniczeń na ich organizacje. Jeden z nich mówił o tym, że mają 15 tys. ton towarów, ale nie mogą wjechać, bo wciąż czekają na izraelską inspekcję. Kolejna osoba skarżyła się, że nawet jeśli COGAT (izraelska administracja wojskowa ds. cywilnych) zaakceptuje zawartość ciężarówek, i tak mogą zostać zawrócone na przejściu granicznym. Lista zakazanych przedmiotów, które Izrael uznaje za mogące służyć zarówno celom cywilnym, jak i wojskowym, ciągle się zmienia i bywa dość arbitralna. Do Gazy nie mogą wjechać np. kule ortopedyczne, anestetyki czy nożyczki chirurgiczne.

Cytowana w materiale CNN Janti Soeripto, dyrektorka organizacji Save the Children US, powiedziała, że była świadkiem, jak ciężarówki, które przeszły już inspekcję, są zawracane – bo śpiwory miały suwaki, a w pakietach higienicznych z podpaskami były cążki do paznokci. Innym razem śpiwory nie wjechały, bo były zielone, a zieleń to kolor wojskowy. Taki sam los spotkał zestawy dla matek i noworodków czy systemy filtracji wody. W dodatku nawet jeśli tylko niektóre przedmioty zostaną uznane za problematyczne, zawracana jest cała ciężarówka, a trwający często tygodniami proces weryfikacji zaczyna się od nowa.

Ograniczanie pomocy humanitarnej jest zbieżne z oficjalną izraelską polityką blokady Gazy, a premier Beniamin Netanjahu pochwalił się nawet w połowie stycznia, że Izrael do Gazy celowo wpuszcza tylko minimalne ilości pomocy. Mimo to COGAT zaprzecza wszystkim informacjom z materiału CNN.

Nawet jeśli pomoc wjedzie do Strefy Gazy przez południowe przejścia graniczne, nie ma gwarancji, że trafi do najbardziej potrzebujących, szczególnie tych na północy enklawy. Zdarza się też, że zdesperowani Palestyńczycy zabierają jedzenie z czekających na dalszy przejazd ciężarówek. Coraz więcej osób boi się zbliżać do miejsc dystrybucji ze względu na izraelskie ataki na czekających na pomoc. O ile pod koniec lutego oburzenie świata wywołał izraelski ostrzał (według Izraela żołnierze poczuli się zagrożeni) ludzi chaotycznie rozładowujących ciężarówki w mieście Gaza – zginęło wtedy 118 osób, a 760 zostało rannych – o tyle kolejne, podobne, nie zostały już tak nagłośnione.

Według danych ONZ, podobnych ataków było już 24, a według lokalnego Ministerstwa Zdrowia izraelska armia do połowy marca zabiła w nich 400 osób. Na początku lutego izraelska armia ostrzelała jadący na północ oenzetowski konwój z pomocą, mimo że jego przejazd został zgłoszony i zatwierdzony przez armię. 10 ciężarówek stało na izraelskim punkcie kontrolnym, gdy jedna z nich, wypełniona żywnością, została ostrzelana przez okręt marynarki wojennej. Pozostałe zawrócono. Władze miały sprawę zbadać, ale jak dotąd nie poinformowały o wynikach śledztwa.

Zniszczone przez armię drogi; śmierć ludzi z lokalnych władz odpowiedzialnych za koordynowanie wjazdów pomocy, a także policjantów, którzy chronili ciężarówki przed wygłodzonymi ludźmi; piętrzące się przeszkody biurokratyczne i regularne ostrzeliwanie konwojów – wszystko to sprawia, że od strony Egiptu na północ Gazy nie dociera obecnie nic. Stąd próby transportu pomocy drogą morską oraz nieliczne, kosztowne i nieskuteczne zrzuty żywności z samolotów.

UNRWA KONTRA WCK?

W strefie Gazy wciąż działa prawdopodobnie kilkadziesiąt organizacji pomocowych. Kluczową z nich jest UNRWA, oenzetowska agencja ds. palestyńskich uchodźców na Bliskim Wschodzie. Została powołana w 1949 r. - po tym, jak Izrael wysiedlił 750 tys. Palestyńczyków z ich ziem. UNRWA miała być agencją tymczasową, ale Izrael nigdy nie pozwolił uchodźcom wrócić. Wielu z nich w 1948 r. uciekło do Strefy Gazy, dziś oni i ich potomkowie stanowią ponad 70 proc. wszystkich mieszkańców tej enklawy.

Ogromna większość zatrudnionych w organizacji to Palestyńczycy. UNRWA m.in. prowadzi szkoły, przedszkola, szpitale i przychodnie, kursy zawodowe, dystrybucję jedzenia, remonty infrastruktury w obozach. Obecnie w swoich szkołach zorganizowała schroniska dla wewnętrznie przesiedlonych Palestyńczyków (ponad 80 proc. wszystkich mieszkańców enklawy). UNRWA w Strefie Gazy pełni niejako funkcję równoległej administracji cywilnej, zatrudniając 13 tys. osób.

I być może właśnie z powodu tej kluczowej dla Palestyńczyków roli Izrael uparł się, by UNRWA zlikwidować. Zaczęło się od zarzutów o udział 12 pracowników UNRWA w ataku Hamasu na Izrael 7 października, w którym zginęło blisko 1,2 tys. obywateli Izraela, a 250 zostało uprowadzonych (w Strefie Gazy do dziś zginęło ponad 33 tys. osób, przynajmniej co trzecia to dziecko). Zarzuty w stosunku do pracowników UNRWA do dziś nie zostały poparte wiarygodnymi dowodami, mimo to posądzeni o terroryzm pracownicy zostali przez UNRWA pod presją zwolnieni. Izrael zwrócił się też do sekretarza generalnego ONZ, by ten UNRWA zastąpił nową agencją.

Zarzuty poskutkowały tym, że część krajów okresowo wycofała się z finansowania organizacji, choć większość już przywróciła wpłaty, z wyjątkiem USA. Ale prywatni donatorzy nadal boją się wpłacać pieniądze na UNRWA. Wśród obecnych w Palestynie pracowników humanitarnych nikt nie ma wątpliwości, że ta agencja jest kluczowa dla całej operacji pomocowej. Więc choć walka o dotacje między organizacjami pomocowymi często bywa bezwzględna, wiele z nich odmawia teraz przyjmowania środków, które pierwotnie miały być przeznaczone dla UNRWA.

Szczególnie że to właśnie UNRWA jako jedna z ostanich dostarczała pomoc na północ Strefy Gazy. Pod koniec marca Izrael jednak zerwał z nią kontakty, jednocześnie zezwalając WCK na wjazd do północnej Strefy Gazy.

World Central Kitchen 15 lat temu założył słynny szef kuchni Jose Andres. W Polsce dała się poznać w 2022 r., gdy z Ukrainy docierały miliony uchodźców. Działa i u nas, i w samej Ukrainie, często wchodząc w partnerstwo z lokalnymi biznesami i organizacjami oraz stawiając wielkie kuchnie. W Polsce – m.in. w Przemyślu. I tam właśnie do WCK trafił Damian Soból – pomagał z logistyką, gotowaniem, jeździł też z dostawami pomocy do Ukrainy, a potem do innych miejsc, m.in. Turcji. Aż w końcu dotarł do Strefy Gazy.

Od początku izraelskiej inwazji w kilkudziesięciu ogromnych kuchniach, które WCK postawiła w centralnej i południowej części enklawy, jej zespół przyrządził ponad 40 mln posiłków. „Oferują świeże warzywa, które albo nie są dostępne na rynku, albo są strasznie drogie. (..) WCK niemalże z dnia na dzień zorganizowała drugą pod względem wielkości – po istniejącej od 1949 r. UNRWA – największą operację pomocową. Szybkość działania sugeruje, że izraelska biurokracja musiała ułatwić im ten proces” – pisze izraelska dziennikarka Amira Hass w dzienniku „Haaretz”. Dodaje też, że ewidentnie była to część izraelskiej strategii obliczonej na pozbycie się UNRWA.

Haas widzi w ataku na personel WCK strzał Izraela we własną stopę, bo WCK zawiesiła działalność w Gazie i teraz nie będzie kim UNRWA zastąpić. Ale organizacje pomocowe interpretują to zupełnie inaczej – jako celowe działanie, które ma je zastraszyć i zniechęcić do działania w Strefie Gazy.

LISTA CELÓW

Po tym, jak 1 kwietnia personel WCK rozładował pierwsze 100 ton pomocy ze statku i przewiózł ją do magazynu, sześciu międzynarodowych pracowników organizacji i palestyński kierowca – zgodnie z obowiązującym protokołem bezpieczeństwa – skoordynowali z izraelską administracją wojskową plan powrotu do swojej siedziby w Rafah.

Organizacje pomocowe mają opracowane protokoły bezpieczeństwa. Poza oznakowaniem samochodów, kamizelkami, hełmami kluczowa jest kwestia uzgodnień z lokalnymi władzami. Z zasady organizacje informują izraelską armię o współrzędnych geograficznych swoich magazynów, siedzib, domów. Zgłaszają, kiedy i dokąd będą się przemieszczać oraz w jakich samochodach.

W Gazie od miesięcy kolejne organizacje starają się to ukrywać, a w szczególności współrzędne geograficzne miejsc, w których realizuą pomoc – opowiadają w nieoficjalnych rozmowach pracownicy humanitarni. Ich obiekty były w ciągu ostatnich sześciu miesięcy ostrzeliwane. Organizacje uznały więc, że izraelska armia „traktuje listę obiektów chronionych jak listę celów” – wyjaściał tę logikę w rozmowie z serwisem New Humanitarian Jesse Marks z Refugees International.

Po ataku na konwój WCK przedstawiciele organizacji pomocowych nie przebierają już w słowach. „Nie akceptujemy narracji o niefortunnym incydencie. (…) Bo to, co spotkało konwoje WCK i MSF, i siedzibę MSF, jest częścią tego samego wzorca celowych ataków na pracowników humanitarnych i medycznych, dziennikarzy, pracowników ONZ, szkół i domów” – powiedział podczas konferencji prasowej w Genewie Christopher Lockyear, sekretarz generalny MSF, Medicins Sans Frontieres International.

Odniósł się też do izraelskiego ataku na siedzibę MSF położoną na obrzeżach Chan Junis. W ostrzale z 20 lutego zginęła synowa i żona jednego z pracowniów, a sześć osób zostało rannych, z czego pięć to kobiety i dzieci. W budynku przebywały wtedy 64 osoby. Niektóre z nich to ocalali z poprzedniego ataku izraelskiej armii na inny dom MSF w Rafah, z 8 stycznia. Zginęła wtedy pięcioletnia córka pracownika organizacji.

Izraelska armia była informowana i potwierdziła odbiór informacji o współrzędnych geograficznych budnku na obrzeżach Chan Junis, na którym dodatkowo wisiała ogromna flaga z logo MSF. Dopiero po wszczęciu śledztwa dziennikarskiego w tej sprawie przez Sky News, ponad miesiąc po ostrzelaniu domu MSF, izraelska armia zapowiedziała swoje śledztwo. W oświadczeniu dodatkowo podała, że żołnierze „ostrzelali budynek, który został zidentyfikowany jako miejsce, w którym ma miejsce działalność terrorystyczna”. MSF odrzuca te zarzuty.

NIEFORTUNNE INCYDENTY

Wszystkie te ataki – na siedziby MSF i na konwój WCK – są coraz częściej łączone ze sobą. „Śmierć wolontariuszy jest tragedią. Ale jest też opowieścią o zachodnim rasizmie” – pisał na portalu Middle East Eye brytyjski dziennikarz Peter Oborne. Odnosił się do faktu, że do końca marca w Strefie Gazy zginęło ponad 196 pracowników humanitarnych i 76 zostało rannych. Ów rasizm według Oborne’a polega na tym, że musieli dopiero zginąć obywatele Zachodu, aby świat zwrócił uwagę.

Tego samego dnia, co atak na konwój WCK, zakończyło się dwutygodniowe oblężenie szpitala Szifa w mieście Gaza. WHO podało, że podczas oblężenia zginęło 21 pacjentów, a prośby organizacji humanitarnych, by strona izraelska zezwoliła na ewakuację, zostały zignorowane. Dopiero po ataku udało się przetransportować część pacjentów w stanie agonalnym do innego szpitala.

Władze wojskowe twierdzą, że Hamas miał swoją siedzibę w szpitalu, a w samym ataku armia zabiła i aresztowała setki terrorystów, zaś cywile w żaden sposób nie ucierpieli.

Dla samych Palestyńczyków tragiczna śmierć międzynarodowych pracowników humanitarnych może mieć katastrofalne skutki. W tej chwili już żadna organizacja nie dostarcza regulanie żywności w północnej Gazie. Wiele z nich, biorąc też pod uwagę zapowiadaną izraelską inwazję na Rafah, planuje zupełnie wycofać swój zagraniczny personel i zawiesić działaność w Strefie, tak jak zrobiło to WCK.

ALA QANDIL

Jak donosi madrycki dziennik "El Debate", premier Hiszpanii Pedro Sanchez nie uzyskał poparcia władz Polski oraz innych krajów europejskich, z wyjątkiem Irlandii, dla stworzenia koalicji na rzecz uznania niepodległości państwa palestyńskiego.

cross-posted from: https://szmer.info/post/2957839

> https://youtu.be/_j5jHViATaQ

Angażowałem sie w działania OCSK Postój od czerwca 2023 roku do prawie połowy lutego 2024. Zajmowałem się głownie nagłaśnianiem koncertów, czasami gotowałem szamę dla zespolow i pomagałem w drobnych rzeczach.

Przestałem współpracowac z OCSK Postój, gdy okazało się, że nieformalny lider Postoju - ksywka Spluwa - jest syjonistą i prowadził obecnie nieaktywnego bloga poalejsyjon.noblogs.org, w którym rozprzestrzeniał syjonistyczną propagandę. Popiera obecne ludobójcze działania państwa Izrael nazywając je żydowską samoobroną i jednocześnie określa narrację budowaną wokół wojny izraelsko-palestyńskiej przez środowiska lewicowe i anarchistyczne jako faszystowskie, islamskie, totalitarne czy antysemickie. Uważa się też za część antypalestyńskiego syjonistycznego ruchu Anti-Deutsche usprawiedliwiającego trwające ludobójstwo w strefie Gazy. Postował tam również teksty Pawła Ziółkowskiego prowadzącego syjonistycznego bloga Rewolucja Rożawy.

Wedlug słów Spluwy blog Poalejsyjon.noblogs.org znały wszystkie osoby zaangażowane w działania OCSK Postój, a ruch Anti-Deutsche wsparł OCSK Postój wiedzą, środkami i pracą. Wszystko to poparte jest skrinami z naszych rozmów.

Od około pół roku Spluwa każe zwracac sie do siebie inaczej, ponieważ - jak to on twierdzi - jego ksywa jest spalona i źle się kojarzy w srodowisku anarchistycznym i lewicowym.

Byc może słyszałyście o bojkocie Postoju przez środowiska punkowe w Polsce po wysłaniu im wiadomosci przez Distro 2.10 Crew z linkiem do jeszcze wtedy aktywnego bloga Poalejsyjon.noblogs.org. Postój wydał wówczas oświadczenie - które pomagałem im edytować, bo zostałem zmanipulowany, że z ruchem Anti-Deutsche nie mają nic wspólnego i przejąłem sie owym "bezpodstawnym nawoływaniem do bojkotu" - które opublikowł pod koniec października zarówno na własnej stronie internetowej i fanpejdżu na faceooku. Do tego Distro 2.10 Crew jest ściśle związane z przemocowym, maczystowskim skłotem Przychodnia, wiec odejmowało to jeszcze więcej wiarygodności od tych "pomówien" jak oni to nazywali. Link tutaj: https://ocsk-postoj.wspolneoparcie.org/bojkot-boycott/

Posiadam notatki z bloga Poalejsyjon.org wysłane mi przez Spluwę jak i jego tłumaczenie sie z treściami które tam zamiesczał oraz archiwum strony z 23 października dostępne przez Wayback Machine: https://web.archive.org/web/20231023134211/poalejsyjon.noblogs.org/

Kilka dni temu zdecydowałem, że zacznę informować prywatnymi wiadomościami artystów i inicjatywy z Polski, które wystawiały się lub będa wystawiać w Postoju jak i inicjatywy anarchistyczne i lewicowe o syjonizmie w Postoju. Niedługo potem zaczęły pojawiać się pasywno-agresywne wiadomości ze strony osób związanych z Postojem. Zaczęło się od pytań retorycznych czy rozpowiadam kłamstwa na ich temat, po "to tylko poglądy", zebym przestał i zajął się swoim życiem. Nie odpowiadałem na te wiadomości. Następnie do moich znajomych została wysłana wiadomość że nikt moich wiadomości nie bierze na poważnie, że postojowicze się o mnie martwią i zalecają mi skorzystanie z pomocy psychiatrycznej oraz poinformowanie moich rodziców o całej tej sprawie. Wszystko to według mnie ma na celu zastraszenie, poddanie w wątpliwość słuszność tego co robię, gaslightowanie mojego stanu psychicnzego i guilt tripowanie mnie tym toxic therapy speech, żebym przestał informować o problemie syjonizmu i finansowania OCSK Postój przez środowiska Anti-Deutsche. Nie zgadzam się na to stąd postanowiłem upublicznić ten callout.

Część skrinów z bloga jak i skrinów z rozmów z rozmów z Postojem zamieściłem poniżej. Reszta znajduje się pod tym linkiem: https://drive.proton.me/urls/MF9NG63K94#HCweSL6FmP1d

From the river to the sea Palestine will be free

Przeciwko przemocy psychicznej i fake therapy speech

! ! ! !

Razem z Damianem zginęli obywatele UK i Australii oraz Palestyński kierowca, którzy podróżowali tym samym pojazdem.

cross-postowane z: https://feddit.de/post/10465689

>Irlandzki rząd będzie interweniował w sprawie wytoczonej przez Republikę Południowej Afryki i argumentował, że ograniczenie dostaw żywności i innych podstawowych artykułów w Strefie Gazy może stanowić zamiar ludobójstwa, powiedział w środę minister spraw zagranicznych Micheál Martin. > >"Uważamy, że jest to [zasadna] sprawa, biorąc pod uwagę sposób prowadzenia tej wojny" - powiedział Martin. > >"Zwrócimy się do sądu o rozważenie kwestii rozszerzenia sposobu ustalania, czy doszło do ludobójstwa, czy też nie, na podstawie zbiorowego ukarania całej populacji". > >Powiedział, że wyraźny wzorzec zachowania utrudniał pomoc humanitarną, powodując powszechne cierpienie. "Połowa ludności Gazy stoi w obliczu głodu, a 100% doświadcza braku bezpieczeństwa żywnościowego".

cross-postowane z: https://feddit.de/post/10459960

W dniu 25 marca 2024 r. nasze konto w Berliner Sparkasse zostało zamrożone ze skutkiem natychmiastowym. W piśmie Sparkasse poinformowała nas, że podjęła ten krok jako środek zapobiegawczy i że do 5 kwietnia powinniśmy przedłożyć liczne dokumenty wewnętrzne w celu aktualizacji danych naszych klientów. Jako korporacja publiczna, bank jest związany prawem publicznym i dlatego nie może arbitralnie zamrażać kont bez podania wyjaśnienia, czego nie zrobił. Bardzo nietypowe jest również to, że wymagane dokumenty zawierają listę naszych członków z ich pełnymi nazwiskami i adresami.

> >In 2024, Jewish money is once again being confiscated by a German bank: > Berliner Sparkasse freezes Jewish Voice account > > > >On 25 March 2024, our account with the Berliner Sparkasse was frozen with immediate effect. In a letter, the Sparkasse informed us that it had taken this step as a precautionary measure and that we should submit numerous internal documents by 5 April to update our customer data. As a public corporation, the bank is bound by public law and may therefore not arbitrarily freeze accounts without providing an explanation, which it did not. It is also highly unusual that the required documents include a list of our members with their full names and addresses. > > > >Why should this information be important to the Berliner Sparkasse? It sounds more like a question that might be asked by an intelligence service or the police, who have been politically persecuting us as a Jewish organisation for some time. Our previous account with the Bank for Social Economy was closed in 2019 because of our support for BDS. This happened after agitation by Israeli journalist Benjamin Weinthal and pressure from the Central Council of Jews in Germany. > > > >This pressure and political persecution are increasing as Israel and its apartheid policies in the state of Israel and the West Bank, and now its genocidal policies in the Gaza Strip, lose support around the world. Germany is one of Israel"s last loyal allies, and the German state is co-operating with Israel"s apartheid and genocide, even though over 80% of the population does not support the German government"s policy. > > > >The Palestine Congress will take place in Berlin in mid-April and will feature a wide range of international speakers, including the former Greek Finance Minister Yanis Varoufakis. The closer the congress gets, the more intense the persecution becomes; for weeks, there has been shrill defamation from the tabloid media and local politicians, such as describing it as a "hate summit" for which "thousands of anti-Semites" will be coming to Berlin. Because the journalists can"t write anything factual about it, they try to delegitimise the congress through guilt by association. > > > >However, because the organisers are independent of politics, the usual methods such as cancellation or denial of spaces do not work. The congress is financed by ticket sales and donations; we, the Jewish Voice, have made our account available for this purpose – which is why it has now been blocked. We will not be intimidated by this, even if we lose our account: Our position on genocide is derived from our Jewish values and is not dependent on financial resources. Our membership grows with every day and every act of repression. Anyone who is a member of our organisation knows it themselves. It is none of any bank"s business. We are taking legal action against the arbitrary, politically motivated freezing of our account, which is unacceptable in a democracy.

Niewiele osób wie, że w Palestynie są anarchiści. Ich anarchizm jest inny, niż europejski – nie mają takich doświadczeń i możliwości zdobywania wiedzy. Ten wpis jest po to, by oddać im głos.

Fauda (z arabskiego: Anarchia) to palestyńska grupa anarchistyczna działąjąca na terenach okupowanej Palestyny

Przedstawiamy Wam dwa przełumaczone przez nas wywiady z Faudą – jeden zrobiony przez Black Rose Anarchist Federation, drugi przez AbolishTheUSA

cross-postowane z: https://szmer.info/post/2679213

> cross-postowane z: https://feddit.de/post/10379736 > > >Przywódcy Hiszpanii, Irlandii, Słowenii i Malty ogłosili, że są gotowi > są gotowi uznać państwo palestyńskie jako "jedyny sposób na osiągnięcie pokoju i bezpieczeństwa" w ogarniętym wojną regionie. > > > > Premier Pedro Sánchez zasugerował, że fakt, iż czterech przywódców > reprezentują wszystkie strony spektrum politycznego - Hiszpania i Malta > rządzone przez partie centrolewicowe, Słowenia przez partię liberalną i > Irlandia przez partię centroprawicową - pokazał, że istnieje szeroki polityczny konsensus, że uznanie Palestyny jest niezbędne dla przyszłego procesu pokojowego. > > > >Chociaż Unia Europejska wspiera tzw. > rozwiązanie dwupaństwowe, które zapewniłoby Palestyńczykom państwowość > i jest największym darczyńcą pomocy dla Palestyńczyków, nie poparła jeszcze jednogłośnie uznania państwa palestyńskiego.

>Potępieniu przez ONZ ograniczeń pomocy dla Strefy Gazy przybliża perspektywę postawienia Izraela przed zarzutami zbrodni wojennych > >Oskarżenia ze strony ONZ i organizacji humanitarnych, że Izrael może popełniać zbrodnie wojenne, celowo głodząc ludność Gazy, mogą znacznie zwiększyć perspektywę prawnej odpowiedzialności tego kraju, w tym przed międzynarodowym trybunałem sprawiedliwości. > >Wśród doniesień, że Siły Obronne Izraela zatrudniają dziesiątki prawników do obrony przed przewidywanymi sprawami i wyzwaniami prawnymi, zarzut, że Izrael wywołał "głód spowodowany przez człowieka" poprzez celowe utrudnianie wjazdu pomocy do Strefy Gazy, jest poparty coraz większą liczbą dowodów. > >Izrael, który został już oskarżony o ludobójstwo przez Republikę Południowej Afryki w MTS, najwyższym sądzie ONZ - w tym z zarzutem, że wysocy rangą izraelscy urzędnicy polityczni podżegali do ludobójstwa w publicznych oświadczeniach - jest również przedmiotem tymczasowego orzeczenia nadzwyczajnego wydanego przez sąd, nakazującego dopuszczenie pomocy ratującej życie do Strefy Gazy.

Raperowi nie spodobała się decyzja Rafała Trzaskowskiego.

W konflikcie Izraelsko-palestyńskim, Peja jednoznacznie opowiada się po stronie Palestyńczyków. Raper wulgarnie zareagował też na próbę zablokowaniu sobotniego marszu przez prezydenta Warszawy Rafała Trzaskowskiego.

Prezydent Warszawy próbował zablokować marsz solidarności z Palestyną, w którym zapowiedziano „wyrażenie protestu wobec bombardowań Strefy Gazy i izraelskiej polityki okupacyjnej”.

– Miasto Stołeczne Warszawa we wszelkich decyzjach i działaniach w kwestii jakichkolwiek zgromadzeń w stolicy kieruje się wyłącznie względami bezpieczeństwa. Dotyczy to także planowanej na najbliższy weekend demonstracji dotyczącej konfliktu palestyńsko-izraelskiego – informował w środę.

Tymczasem organizatorzy marszu poinformowali dzisiaj, że decyzją sądu odbędzie się on w sobotę. Tę informację na Instastories przekazał również Peja, zwracając się do włodarza stolicy: – Rafał Trzaskowski, ch*j Ci w ryj” – napisał raper.

Peja już wielokrotnie podczas konfliktu w Strefie Gazy deklarował wsparcie dla Palestyńczyków:

Jesli chcesz i mozesz, rzuc 5zl na pomoc Osobom palestynskim, Palestynkom, Palestynczykom

UNRWA: https://donate.unrwa.org/

cross-postowane z: https://szmer.info/post/2187297

> >Joe Biden wydał rozporządzenie wykonawcze wymierzone w izraelskich osadników na Zachodnim Brzegu, którzy atakują Palestyńczyków, wśród szybko rosnącej frustracji w Waszyngtonie z powodu trajektorii Izraela w trakcie wojny w Strefie Gazy. > > > >Zarządzenie początkowo nakłada sankcje finansowe i zakazy wizowe na cztery osoby, a amerykańscy urzędnicy powiedzieli, że zastanawiają się, czy ukarać innych zaangażowanych w ataki, które nasiliły się podczas wojny Izraela z Hamasem. > > > >Według co najmniej jednego raportu przed wydaniem zarządzenia, opcje obejmowały możliwość nałożenia sankcji na urzędników. > > > >Władze palestyńskie twierdzą, że niektórzy Palestyńczycy zostali zabici, a grupy praw człowieka twierdzą, że osadnicy podpalili samochody i zaatakowali kilka małych społeczności Beduinów, zmuszając ich do ewakuacji.

https://pastebin.com/Uxhf6S88

cross-postowane z: https://szmer.info/post/1868780

> >Jedyną drogą do pokoju jest państwo palestyńskie, mówi szef polityki zagranicznej UE > > > >[...] informacje z wizyty Josepa Borrella, szefa polityki zagranicznej UE, w Libanie, która odbywa się w ramach szerszych wysiłków dyplomatycznych mających na celu powstrzymanie rozprzestrzeniania się konfliktu w Strefie Gazy na inne regiony Bliskiego Wschodu. > > > >Przemawiając na konferencji prasowej z premierem Libanu, Najibem Mikatim, Borrell powiedział, że chciałby rozpocząć europejsko-arabską inicjatywę mającą na celu ożywienie procesu pokojowego, którego ostatecznym celem byłoby rozwiązanie dwupaństwowe. > > > >"Jedynym sposobem jest utworzenie państwa palestyńskiego", powiedział, dodając, że perspektywa państwa zaoferowałaby Palestyńczykom "horyzont nadziei". > > > >Powiedział również, że w niedzielę odwiedzi Arabię Saudyjską, aby omówić kroki mające na celu zapewnienie pokoju w całym regionie.

Wojsko i policja wywaliło pielgrzymów w kwietniu, w czasie ich święta. W październiku czasie Kuczek, ultraortodoksi robili dzień w dzień religijny szturm: https://bnnbreaking.com/world/israel/hundreds-of-israeli-settlers-storm-al-aqsa-mosque-amid-sukkot-celebration/

Dnia 9.12 Warszawa, na rondzie de Gaulle'a o godzinie 13:00 rozpoczyna się kolejny protest solidarnościowy z palestyńczykami. Nie pozwólmy, aby sprawa Gazy i Zachodniego Brzegu została zapomniana w czasie okołoświątecznego rozgardiaszu. Ze względu na niskie temperatury (a nie, mam nadzieję, przez malejący zapał) coraz mniej osób wychodzi z tego powodu na ulicę - zatrzymajmy wspólnie ten smutny trend spadkowy!

2 grudnia, godzina 13:00 Ulica Jasna 14, Warszawa Zapraszam na demonstrację solidarnościową pod przedstawicielstwem Komisji Europejskiej!

Izrael znał plan ataku Hamasu ponad rok temu Plan ataku szczegółowo opisany przez The Times. Izraelscy urzędnicy odrzucili go jako aspiracyjny i zignorowali konkretne ostrzeżenia.

Kilku mężczyzn trzymających karabiny siedzi i jedzie w oliwkowozielonym pojeździe wojskowym jadącym zakurzoną drogą. Strzelcy z Hamasu przejęli izraelski pojazd wojskowy po infiltracji obszarów południowego Izraela podczas ataków z 7 października. Plan podobnych ataków krążył wśród izraelskich przywódców na długo przed atakiem Hamasu. Credit... Ahmed Zakot/Reuters Kilku mężczyzn trzymających karabiny siedzi w oliwkowozielonym pojeździe wojskowym jadącym zakurzoną drogą.

Ronen BergmanAdam Goldman Ronen Bergman i Adam Goldman Reportaże z Tel Awiwu 30 listopada 2023, 7:16 ET

Jak wynika z dokumentów, e-maili i wywiadów, izraelscy urzędnicy uzyskali plan bitwy Hamasu na atak terrorystyczny z 7 października ponad rok przed jego przeprowadzeniem. Jednak izraelscy urzędnicy wojskowi i wywiadowczy odrzucili ten plan jako aspiracyjny, uznając go za zbyt trudny do zrealizowania przez Hamas. Około 40-stronicowy dokument, któremu izraelskie władze nadały kryptonim "Jericho Wall", nakreślił punkt po punkcie dokładnie taki rodzaj niszczycielskiej inwazji, która doprowadziła do śmierci około 1200 osób.

Przetłumaczony dokument, z którym zapoznał się The New York Times, nie określał daty ataku, ale opisywał metodyczny atak mający na celu obezwładnienie fortyfikacji wokół Strefy Gazy, przejęcie izraelskich miast i szturm na kluczowe bazy wojskowe, w tym kwaterę główną dywizji. Hamas postępował zgodnie z planem z szokującą precyzją. Dokument wzywał do wystrzelenia rakiet na początku ataku, dronów do zniszczenia kamer bezpieczeństwa i automatycznych karabinów maszynowych wzdłuż granicy, a także strzelców, którzy mieli masowo wlewać się do Izraela na paralotniach, motocyklach i pieszo - wszystko to miało miejsce 7 października. Plan zawierał również szczegółowe informacje na temat lokalizacji i wielkości izraelskich sił wojskowych, węzłów komunikacyjnych i innych poufnych informacji, co rodzi pytania o to, w jaki sposób Hamas zbierał informacje wywiadowcze i czy w izraelskim systemie bezpieczeństwa doszło do przecieków. Dokument był szeroko rozpowszechniany wśród izraelskich przywódców wojskowych i wywiadowczych, ale eksperci ustalili, że atak na taką skalę i ambicję był poza możliwościami Hamasu, zgodnie z dokumentami i urzędnikami. Nie jest jasne, czy premier Benjamin Netanjahu lub inni czołowi przywódcy polityczni również widzieli ten dokument. Zdjęcie Kobieta biegnie polną ścieżką, a na horyzoncie widać pióropusz ciemnego dymu. Kobieta biegnie do betonowego schronu w swoim domu w Aszkelonie w Izraelu, po tym jak 7 października zabrzmiała syrena rakietowa... Kredyt... Tamir Kalifa dla The New York Times

Kobieta biegnie polną ścieżką, a na horyzoncie widać pióropusz ciemnego dymu. W ubiegłym roku, wkrótce po uzyskaniu dokumentu, urzędnicy izraelskiej dywizji wojskowej w Strefie Gazy, która jest odpowiedzialna za obronę granicy ze Strefą Gazy, stwierdzili, że intencje Hamasu są niejasne. "Nie jest jeszcze możliwe ustalenie, czy plan został w pełni zaakceptowany i w jaki sposób zostanie on zrealizowany" - czytamy w ocenie wojskowej opublikowanej przez The Times. Następnie, w lipcu, zaledwie trzy miesiące przed atakami, doświadczony analityk z Jednostki 8200, izraelskiej agencji wywiadu sygnałowego, ostrzegł, że Hamas przeprowadził intensywne, całodniowe ćwiczenia, które wydawały się podobne do tego, co zostało nakreślone w planie. Ale pułkownik z oddziału w Gazie odrzucił jej obawy, zgodnie z zaszyfrowanymi wiadomościami e-mail przeglądanymi przez The Times. "Całkowicie zaprzeczam, że scenariusz jest wyimaginowany" - napisała analityk w wymianie e-maili. Powiedziała, że ćwiczenia Hamasu w pełni odpowiadały "treści Muru Jerycha". "To plan mający na celu rozpoczęcie wojny" - dodała. "To nie tylko nalot na wioskę". Urzędnicy prywatnie przyznają, że gdyby wojsko poważnie potraktowało te ostrzeżenia i przekierowało znaczne posiłki na południe, gdzie zaatakował Hamas, Izrael mógłby stłumić ataki lub nawet im zapobiec. Zdjęcie Uzbrojeni żołnierze klęczący w pobliżu ciężarówki. Izraelscy żołnierze zostali rozmieszczeni na obszarze, gdzie zginęli cywile w południowym mieście Sderot 7 października.

Uzbrojeni żołnierze klęczący przy ciężarówce. Zamiast tego izraelskie wojsko było nieprzygotowane, gdy terroryści zaczęli napływać ze Strefy Gazy. Był to najbardziej śmiercionośny dzień w historii Izraela. Izraelscy urzędnicy ds. bezpieczeństwa przyznali już, że nie udało im się ochronić kraju, a rząd ma powołać komisję do zbadania wydarzeń prowadzących do ataków. Dokument dotyczący muru w Jerychu obnaża wieloletnią kaskadę błędów, które zakończyły się tym, co urzędnicy uważają obecnie za najgorszą izraelską porażkę wywiadowczą od czasu niespodziewanego ataku, który doprowadził do wojny arabsko-izraelskiej w 1973 roku. U podstaw wszystkich tych niepowodzeń leżało jedno, fatalnie niedokładne przekonanie, że Hamas nie jest w stanie zaatakować i nie odważy się tego zrobić. To przekonanie było tak zakorzenione w izraelskim rządzie, jak twierdzą urzędnicy, że lekceważyli oni coraz więcej dowodów na to, że jest inaczej. Izraelskie wojsko i Izraelska Agencja Bezpieczeństwa, która jest odpowiedzialna za zwalczanie terroryzmu w Strefie Gazy, odmówiły komentarza. Urzędnicy nie powiedzieli, w jaki sposób uzyskali dokument Jericho Wall, ale był on jedną z kilku wersji planów ataku zebranych na przestrzeni lat. W memorandum Ministerstwa Obrony z 2016 roku, do którego wgląd miał The Times, napisano na przykład, że "Hamas zamierza przenieść kolejną konfrontację na terytorium Izraela". Taki atak najprawdopodobniej obejmowałby wzięcie zakładników i "zajęcie izraelskiej społeczności (a może nawet kilku społeczności)", czytamy w notatce. Obraz

Ujęcie z góry przedstawiające podwójne spirale czarnego dymu unoszące się z płonących pojazdów na ulicy w pobliżu domów. Pojazdy stanęły w płomieniach w Aszkelonie w Izraelu, gdy 7 października ze Strefy Gazy wystrzelono rakiety. Credit... Ilan Rosenberg/Reuters Ujęcie z góry przedstawiające podwójne spirale czarnego dymu unoszące się z płonących pojazdów na ulicy w pobliżu domów. Dokument dotyczący muru Jerycha, nazwanego tak na cześć starożytnych fortyfikacji na współczesnym Zachodnim Brzegu, był jeszcze bardziej jednoznaczny. Szczegółowo opisano w nim ataki rakietowe mające na celu odwrócenie uwagi izraelskich żołnierzy i wysłanie ich w pośpiechu do bunkrów, a także drony mające na celu wyłączenie skomplikowanych środków bezpieczeństwa wzdłuż ogrodzenia granicznego oddzielającego Izrael od Strefy Gazy.

Bojownicy Hamasu mieli następnie przebić się przez 60 punktów w murze, szturmując granicę z Izraelem. Dokument rozpoczyna się cytatem z Koranu: "Zaskocz ich przez bramę. Jeśli to zrobisz, z pewnością zwyciężysz". To samo zdanie było powszechnie używane przez Hamas w jego filmach i oświadczeniach od 7 października. Jednym z najważniejszych celów nakreślonych w dokumencie było opanowanie izraelskiej bazy wojskowej w Re'im, która jest domem dla dywizji Gazy odpowiedzialnej za ochronę regionu. Wymieniono również inne bazy podlegające dowództwu dywizji. Hamas zrealizował ten cel 7 października, atakując Re'im i przejmując część bazy. Urzędnicy twierdzą, że zuchwałość planu sprawiła, że łatwo było go zlekceważyć. Wszystkie siły zbrojne piszą plany, których nigdy nie wykorzystują, a izraelscy urzędnicy ocenili, że nawet gdyby Hamas dokonał inwazji, mógłby zebrać siły liczące kilkadziesiąt osób, a nie setki, które ostatecznie zaatakowały. Izrael również źle odczytał działania Hamasu. Grupa negocjowała pozwolenia na pracę Palestyńczyków w Izraelu, co izraelscy urzędnicy uznali za znak, że Hamas nie dąży do wojny. Jednak Hamas przygotowywał plany ataków przez wiele lat, a izraelscy urzędnicy mieli dostęp do poprzednich wersji tych planów. To, co mogło być zamachem wywiadowczym, przerodziło się w jedną z najgorszych pomyłek w 75-letniej historii Izraela. Obraz

Bosa osoba leży z tyłu białego pickupa Toyoty, otoczonego przez mężczyzn.

Ciężarówka podobno przewoziła pojmaną izraelską kobietę w Khan Younis, w południowej Strefie Gazy, 7 października. Credit... Agence France-Presse - Getty Images

Bosa osoba leży z tyłu białego pickupa Toyoty, otoczonego przez mężczyzn.

We wrześniu 2016 r. biuro ministra obrony opracowało ściśle tajne memorandum oparte na znacznie wcześniejszej wersji planu ataku Hamasu. Memorandum, które zostało podpisane przez ówczesnego ministra obrony, Avigdora Liebermana, mówiło, że inwazja i wzięcie zakładników "doprowadziłoby do poważnych szkód w świadomości i morale obywateli Izraela".

W notatce, do której dotarł The Times, stwierdzono, że Hamas zakupił zaawansowaną broń, zagłuszacze GPS i drony. Stwierdzono również, że Hamas zwiększył swoje siły bojowe do 27 000 osób - dodając 6 000 do swoich szeregów w ciągu dwóch lat. Hamas miał nadzieję, że do 2020 r. osiągnie liczbę 40 000 osób.

W ubiegłym roku, po tym jak Izrael uzyskał dokument dotyczący muru Jerycha, wojskowy oddział w Strefie Gazy opracował własną ocenę wywiadowczą dotyczącą najnowszego planu inwazji.

Konflikt w Izraelu i Strefie Gazy na zdjęciach

Hamas "zdecydował się zaplanować nowy nalot, bezprecedensowy w swoim zakresie", napisali analitycy w ocenie przejrzanej przez The Times. Stwierdzono, że Hamas zamierzał przeprowadzić operację podstępu, a następnie "manewr na dużą skalę" w celu obezwładnienia dywizji.

Ale dywizja w Gazie określiła ten plan jako "współdziałanie". Bosa osoba leży z tyłu białego pickupa Toyoty, otoczonego przez mężczyzn. Ciężarówka podobno przewoziła pojmaną izraelską kobietę w Khan Younis, w południowej Strefie Gazy, 7 października. Credit... Agence France-Presse - Getty Images Bosa osoba leży z tyłu białego pickupa Toyoty, otoczonego przez mężczyzn. We wrześniu 2016 r. biuro ministra obrony opracowało ściśle tajne memorandum oparte na znacznie wcześniejszej wersji planu ataku Hamasu. Memorandum, które zostało podpisane przez ówczesnego ministra obrony, Avigdora Liebermana, mówiło, że inwazja i wzięcie zakładników "doprowadziłoby do poważnych szkód w świadomości i morale obywateli Izraela". W notatce, do której dotarł The Times, stwierdzono, że Hamas zakupił zaawansowaną broń, zagłuszacze GPS i drony. Stwierdzono również, że Hamas zwiększył swoje siły bojowe do 27 000 osób - dodając 6 000 do swoich szeregów w ciągu dwóch lat. Hamas miał nadzieję, że do 2020 r. osiągnie liczbę 40 000 osób. W ubiegłym roku, po tym jak Izrael uzyskał dokument dotyczący muru Jerycha, wojskowy oddział w Strefie Gazy opracował własną ocenę wywiadowczą dotyczącą najnowszego planu inwazji. Konflikt w Izraelu i Strefie Gazy na zdjęciach Hamas "zdecydował się zaplanować nowy nalot, bezprecedensowy w swoim zakresie", napisali analitycy w ocenie przejrzanej przez The Times. Stwierdzono, że Hamas zamierzał przeprowadzić operację podstępu, a następnie "manewr na dużą skalę" w celu obezwładnienia dywizji.

Ale oddział w Gazie określił ten plan jako "kompas". Innymi słowy, oddział ustalił, że Hamas wiedział, dokąd chce się udać, ale jeszcze tam nie dotarł. 6 lipca 2023 r. weteran Jednostki 8200 napisał do grupy innych ekspertów wywiadowczych, że dziesiątki komandosów Hamasu przeprowadziło niedawno ćwiczenia szkoleniowe, które obserwowali wyżsi rangą dowódcy Hamasu. Szkolenie obejmowało próbne zestrzelenie izraelskich samolotów oraz przejęcie kibucu i wojskowej bazy szkoleniowej, zabijając wszystkich kadetów. Podczas ćwiczeń bojownicy Hamasu użyli tej samej frazy z Koranu, która pojawiła się na szczycie planu ataku na mur Jerycha, napisała w wymianie e-maili przeglądanej przez The Times. Analityk ostrzegł, że ćwiczenia były ściśle zgodne z planem Muru Jerychońskiego i że Hamas buduje zdolność do jego realizacji. Pułkownik z dywizji w Strefie Gazy pochwalił analizę, ale powiedział, że ćwiczenia były częścią "całkowicie wymyślnego" scenariusza, a nie wskaźnikiem zdolności Hamasu do jego realizacji. "Krótko mówiąc, poczekajmy cierpliwie" - napisał pułkownik. Zdjęcie Żołnierz w zielonym mundurze i z karabinem przechodzi obok dwóch ciał przykrytych prześcieradłami na ziemi. Izraelski żołnierz w południowym mieście Sderot w pobliżu ciał Izraelczyków zabitych przez palestyńskich strzelców, którzy przedostali się ze Strefy Gazy 7 października. Credit... Tsafrir Abayov/Associated Press Żołnierz w zielonym mundurze i z karabinem przechodzi obok dwóch ciał przykrytych prześcieradłami na ziemi.

Dyskusja trwała nadal, a niektórzy koledzy popierali pierwotne wnioski analityka. Wkrótce powołała się na lekcje z wojny z 1973 roku, w której wojska syryjskie i egipskie pokonały izraelską obronę. Siły izraelskie przegrupowały się i odparły inwazję, ale niepowodzenie wywiadu od dawna służy jako lekcja dla izraelskich urzędników ds. bezpieczeństwa.

"Przeszliśmy już podobne doświadczenie 50 lat temu na froncie południowym w związku ze scenariuszem, który wydawał się wyimaginowany, a historia może się powtórzyć, jeśli nie będziemy ostrożni" - napisała analityczka do swoich kolegów.

Choć złowieszcze, żaden z e-maili nie przewidywał, że wojna jest nieuchronna. Analityczka nie podważyła również konwencjonalnej mądrości izraelskich urzędników wywiadu, że Yahya Sinwar, przywódca Hamasu, nie był zainteresowany wojną z Izraelem. Prawidłowo oceniła jednak, że możliwości Hamasu drastycznie się poprawiły. Różnica między możliwościami a aspiracjami znacznie się zmniejszyła.

Niepowodzenia w łączeniu kropek były echem innej analitycznej porażki ponad dwie dekady temu, kiedy amerykańskie władze również miały wiele wskazówek, że grupa terrorystyczna Al-Kaida przygotowuje atak. Rządowa komisja doszła do wniosku, że ataki na World Trade Center i Pentagon z 11 września 2001 r. były w dużej mierze porażką analizy i wyobraźni.

"Porażka izraelskiego wywiadu 7 października coraz bardziej przypomina nasz 9/11" - powiedział Ted Singer, niedawno emerytowany wysoki rangą urzędnik CIA, który pracował na szeroką skalę nad atakami na World Trade Center i Pentagon.

Dyskusja trwała nadal, a niektórzy koledzy popierali pierwotne wnioski analityka. Wkrótce powołała się na lekcje z wojny z 1973 roku, w której wojska syryjskie i egipskie pokonały izraelską obronę. Siły izraelskie przegrupowały się i odparły inwazję, ale niepowodzenie wywiadu od dawna służy jako lekcja dla izraelskich urzędników ds. bezpieczeństwa. "Przeszliśmy już podobne doświadczenie 50 lat temu na froncie południowym w związku ze scenariuszem, który wydawał się wyimaginowany, a historia może się powtórzyć, jeśli nie będziemy ostrożni" - napisała analityczka do swoich kolegów. Choć złowieszcze, żaden z e-maili nie przewidywał, że wojna jest nieuchronna. Analityczka nie podważyła również konwencjonalnej mądrości izraelskich urzędników wywiadu, że Yahya Sinwar, przywódca Hamasu, nie był zainteresowany wojną z Izraelem. Prawidłowo oceniła jednak, że możliwości Hamasu drastycznie się poprawiły. Różnica między możliwościami a aspiracjami znacznie się zmniejszyła. Niepowodzenia w łączeniu kropek były echem innej analitycznej porażki ponad dwie dekady temu, kiedy amerykańskie władze również miały wiele wskazówek, że grupa terrorystyczna Al-Kaida przygotowuje atak. Rządowa komisja doszła do wniosku, że ataki na World Trade Center i Pentagon z 11 września 2001 r. były w dużej mierze porażką analizy i wyobraźni.

"Porażka izraelskiego wywiadu 7 października coraz bardziej przypomina nasze 9/11" - powiedział Ted Singer, niedawno emerytowany wysoki rangą urzędnik CIA, który intensywnie pracował na Bliskim Wschodzie."Porażką będzie luka w analizie, która pozwoli namalować przekonujący obraz dla przywódców wojskowych i politycznych, że Hamas miał zamiar przeprowadzić atak, kiedy to zrobił". Image Na pierwszym planie naruszone metalowe ogrodzenie na błotnistym polu w pobliżu drzew. W oddali, cienki dym unosi się nad budynkami. Naruszone ogrodzenie w wiosce Kfar Azza w Izraelu, trzy dni po ataku Hamasu.Credit... Sergey Ponomarev dla The New York Times Na pierwszym planie naruszone metalowe ogrodzenie na błotnistym polu w pobliżu drzew.W oddali, cienki dym unosi się nad budynkami.

Ronen Bergman jest pracownikiem The New York Times Magazine z siedzibą w Tel Awiwie. Jego najnowsza książka to "Rise and Kill First: The Secret History of Israel's Targeted Assassinations", opublikowana przez Random House. Więcej o Ronenie Bergmanie Adam Goldman pisze o FBI i bezpieczeństwie narodowym. Jest dziennikarzem od ponad dwóch dekad. Więcej o Adamie Goldmanie

Postulaty listu to:

1. Nałożenie szeroko zakrojonych sankcji eksportowych i importowych na Izrael;

2. Całkowite zatrzymanie eksportu broni, amunicji i technologii wojskowych do Izraela;

3. Opublikowanie w mediach publicznych Listu Polaków uwięzionych w Strefie Gazy, oraz wysłania przedstawicieli PAP do Strefy Gazy z zamiarem relacjonowania wydarzeń w Palestynie w czasie obecności wojsk Izraela na ziemiach palestyńskich;

4. Zapewnienie azylu palestyńskim uchodźcom politycznym;

5. Wysunięcie przez polskich dyplomatów żądania utworzenia korytarza humanitarnego oraz aktywnego udziału państwa polskiego w zapewnianiu pomocy humanitarnej ludności Palestyny.

cross-postowane z: https://lemmit.online/post/1396106

> ##### This is an automated archive made by the Lemmit Bot. > The original was posted on /r/polska by /u/Maximum_Acadia447 on 2023-11-16 00:37:07. >